Well....dat ga ik jullie eventjes vertellen. Want de avond voor mijn wandeling zag ik een mooi groen boekje liggen met daarin de uitleg wat te doen als de vulkaan op springen staat. Op het moment dat de vulkaan op springen staat hoort men een luide sirene af gaan. Deze sirene zal duidelijk over de gehele campingsite te horen zijn. Pak zo snel mogelijk belangrijke spullen en stop dit in een kleine rugzak. Zorg vervolgens dat je zonder voertuig zo snel mogelijk naar evacuatie punt B gaat op de kaart *andere kant van de weg.* Waarom blijf je niet op de camping site.....heel simpel omdat dit midden in het pad ligt van de lavastroom! En daar wil je dus niet zijn.

Waarom vertel ik jullie dit.....nou.....het was in de nacht van 13 op 14 februari 2009 dat ik heerlijk in mijn bed lag. Het was een koude maar doch aangename nacht en ik bevond mij in een diepe slaap. Ergens in mijn droom ging een oorverdovende sirene af!! Ik kon dit geheel plaatsen in mijn droom aangezien ik aan het dromen was over de evacuatie na een uitbarsting! Maar aan deze sirene was toch iets anders op te merken....het klonk wel erg luid...en vreemd genoeg ik had inmiddels mijn ogen ook open. Terwijl ik behoedzaam het gordijntje en het raam opende bemerkte ik dat de gehele camping nog in diepe stilte was op de sirene na. Wat had ik ook alweer gelezen. In geval van een sirene spulletjes pakken en maken dat je weg komt! Blijkbaar had ik dit als enige gelezen van de camping. Toch voor de zekerheid me belangrijke spulletjes gepakt en me busje uit gegaan. Eerst maar langs het toilet. De sirene was inmiddels van een loeiend kalf veranderd in een lawaai makend apparaat waarvan de batterijen leeg zijn. Je kent dat wel....loei loei loeeeeeeeeiiiiii.....stil! Rond de washokken bemerkte ik al meer mensen maar niemand leek in paniek en iedereen maakte dankbaar gebruik, nu ze toch wakker waren, van het toilet. Ik hoorde dat niemand precies wist wat er aan de hand was en dat de meeste mensen besloten om naar bed te gaan! Ik was iets te wakker om te gaan slapen dus ik besloot om toch even naar de hoofdweg te lopen en een blik te werpen op de volcano. En wat zag mijn alles ziende oog daar.....The Eye of Mordoron top of the mountain?? Nogmaals in mijn ogen wrijvend dat dit niet waar kon zijn. Toen ik mijn ogen nogmaals opende zag ik een rode gele gloed aan een kant van de berg. De gloed werd groter narmate ik erna stond te kijken tevens zag je de schaduwen tegen de berg veranderen. Terwijl ik weerzinwekkend stond te kijken naar het tafereel wat zich afspeelde op de berg, bemerkte ik dat er inmiddels meer mensen naast mij stonden. Iedereen begon te spreken over een uitbarsting! Maar ik wist wel beter toen ik een brandweerauto de berg op zag gaan...vervolgens nog meer auto's met mannetjes erin! Het leek mij niet dat een brandweerauto een volcano uit ging blussen...toch....Er moest een brand wezen ergens aan de top. Ik besloot om voor de zekerheid mijn camera maar te pakken. Je weet maar nooit of het beeld wat we zagen geschiedenis ging schrijven! Snel een foto genomen en besloten om maar weer naar mijn busje te gaan. Ik moest die ochtend om 07:00 uur ook alweer klaar staan. En mocht er al gevaar bestaan voor ons dan was de sirene vast wel door gegaan...! En zo ging ik een onrustige nacht tegemoet. Niet helemaal zeker of het niet een alles verwoestende bosbrand zou zijn...

En zo werk ik met een diep zucht omstreeks 06:00 uur wakker. Snel naar buiten kijkend om te zien dat er nog bos om mij heen stond en er nergens rook te zien was. Nadat ik dit allemaal gecheckt had voor een ontbijtje gegaan. En zo kreeg ik al snel door dat sommige mensen helemaal geen sirene gehoord hadden!! Klonk erg onmogelijk maar je hebt van die mensen die nog slapen als je een kanon naast ze af laat gaan. Anyway snel mijn spulletjes gepakt om aan de tocht der tochten te beginnen.Ik hadperfecte dag uitgekozen wat betreft het weer. Het was dan wel 5 graden boven nul maar dat mocht mij niet hinderen. Goed ingepakt gingen we onderweg naar het begin van de tocht. Om 07:30 uur begon ik de tocht. Een tocht volgens het boekje van 7 uren zonder de klim van MT Doom of te wel Mount Ngauruhoe (2,291metres). En al snel kwam ik er achter dat dit geen wandeling alleen ging worden. Grote groepen mensen werden aangevoerd om op een zeer smal pad als schaapjes achter elkaar aan te gaan lopen. Ik besloot om te proberen een inhaal slag te maken en ergens aan het begin van de stoet te komen. Een onmogelijke taak bleek al snel. Nadeel van het lopen in een groep, niemand loopt jou tempo! Dus het is veel gestrompel en gesjok. Maar al snel wist ik een lege ruimte te vinden tussen twee groepen waar ik toch voor lange tijd mijn eigen tempo kon lopen. De omgeving was zeer indrukwekkend en de lucht was helder blauw. Al snel bereikte ik de voet van Mt Doom. Ik zag dat menig mens zich waagte aan de klim omhoog. Voor de tocht omhoog en omlaag stond drie uren...waarvan omlaag als 30 minuten werd gerekend. Nog niet echt wetende hoe om laag te gaan besloot ik net als vele anderen aan de klim te beginnen! Man o man wat was dat een fijne wandeling. Maatje 47 kon bijna geen grip krijgen op alle losse kiezel steentjes op de berg. Maar toch stevig door gezet. Onderweg haakten vele mensen af ook al waren ze er bijna. Teminste dat leek zo vanaf dat punt. En als je naar beneden keek zag je pas het stijl de berg was maar ik moest en zou de top bereiken. De wandeling omhoog was niet geheel zonder gevaar. Menig rotsblok kwam naar beneden rollen als mensen weer eens waren uitgegleden. Maar na de pittige wandeling kwam ik dan toch aan op de top. En daar was het uitzicht adembenemend. Geweldig en zeker de moeite waard. De helft van de kratermond gelopen om het hoogste punt te bereiken. Prachtige vergezichten over het noordereiland. Over de vulkaan en het landschap in de omgeving. Ikkon zelfs in de verteMt Taranaki zien liggen...Amazing!!! Trouwens ik heb het oog niet kunnen ontdekken en in het midden zit niet echt eenkratergat met kokende lava....meer rots werk met sneeuw!Nadat ik het hoogste punt had bereikt besloot ik om uit te gaan vinden hoe ik naar beneden moest. Ik had inmiddels onderweg al gehoord dat de beste manier naar beneden was om te glijden cq rennen. En zo zag ik voor mij verschillende personen naar beneden gaan. De een harder dan de ander. En dat hield in zonder controle al glijden op hun kont over scherpe rotsen naar beneden. Ik verzeker je deze mensen waren zeker de weten binnen 30 minuten beneden. Daarnaast zag ik mensencm voor cm naar benedenschuifelen op hun kont. En dan was er nog een groep die het voor elkaarkreeg om half rennend, glijden, zittend naar beneden te komen. En dit leek mij dan ook de beste manier om te gaan doen! En zo begon ik mijn trip naar beneden, rennend,struikelend, glijdend en wat nog niet meer. Maar ik wist hetvoor elkaar te krijgen om heel huids naar beneden te komen! Behalve op me voeten na dan. Want ik heb meerdere malen me schoenen moetenlegen om alle scherperotsen er uit te halen. En toen ik beneden op de grond stond bemerkte ik al dat er blaren op komst warenaan de bovenzijde van mijn teentjes. Ikbegreep van omstanders dat de tocht vanaf dat punt nog een5 uren zou zijn.Het was toen inmiddels 11:30 uur en ik werd opgepikt om 17:00 uur. Dus ik moest nog vaart maken ook!Terwijl ik verwacht had dat het minder druk zou zijn bleek het juist het tegendeel. Het was nog steeds giga druk op deroute. Blijkbaar mensen die later opgepikt zouden worden.Na een stevige wandeling door een krater zag ik tot mijn verbazing dat we wederom een berg om moesten klimmen. Niet te vergeten het lopen in de krater gaf je hetgevoel dat je op de maan was. Maarop naar de berg.Gelukkig minder hoog danMt doom en ik was dan al snel boven. Aan de andere kant waren verschillende prachtige blauwe meertjes te vinden!! Bovenop even mijn lunch tot mij genomen om vervolgens op mijn nieuwe snelle manier zeer snel af te dalen. Aangezien 90% niet Mt doom beklimt had hadden ze mijn glijdende rennende manier blijkbaar nog niet uitgevonden want je hoorde verschillende ooooo en aaa's toen ik naar beneden ging. Vervolgens mijn wandeling voort gezet en al snel zag ik bordjes dat het nog maar 3,5 uur lopen was...vreemd genoeg was het toen 12:30 uur. Dus toen maar wat rustiger gelopen en langzaam begonnen aan de afdaling. Met op de achtergrond een fantastisch uitzicht op MT Doom. Inmiddels begon kwam de bewolking opzetten. Onderweg kwam ik verschillende mensen tegen die ook bij mij in het busje hadden gezeten. Na even bij gebabbeld te hebben met de vele nederlanders lekker doorgewandeld naar de eerst volgende hut. Aldaar de nodige toiletpauze genomen om vervolgens door een lang bos pad uit te komen bij een parkeerplaats. Het bospad naar beneden was opzich niet fijn wandelen meer. Mijn bergschoenen misschien een maatje te klein gaven een onaangenaam brandend gevoel bij elke stap naar beneden. En dat waren nog al wat stapjes! Dus ik was blij dat ik beneden was...kijkend op mijn klokje 15:15 uur! Jemig de pemig en ik had het idee dat ik het rustig aan had gedaan. Ik denk dat de wandeling alleen mij misschien 4 uren heeft gekost en de berg 2,5 uurtjes. Makkie al zeg ik het zelf. Ik had het na al die verhalen anders ingeschat aangezien men aangaf dat je toch zeker weten voor alleen de wandeling al 6 uren nodig had! Blijkt toch net iets anders. Dus voor een ieder die deze wandeling nog eens gaat doen....en een normale conditie heeft zoals moi....doe het gewoon lekker rustig aan! Ik denk dat de meeste mensen er zo lang over doen omdat ze vanwege de vele touristen niet door kunnen lopen!

Maar loop hem wel....want het was zeker de moeite waard. Een prachtige wandeling met prachtige vergezichten bij mooi weer! Zeker een aanrader! En als je de kans hebt...beklim dan Mt Ngauruhoe! En zo werd ik opgepikt en retour gebracht naar mijn camping site.

Op de campingsite aangekomen zag ik een nieuwsflits op tv waarin verteld werd dat er een skistation boven op de berg geheel afgebrand was. Check http://tvnz.co.nz/national-news/police-guard-suspicious-fire-scene-in-ruapehu-2486935

Ik ben inmiddels in Taupo. Een leuk plaatsje aan een groot meer. Morgen heb ik even een relax dagje en ga ik naar een kuuroordje voor een geweldige zwempartij in de warmwaterbronnen. Tevens krijg ik een hotstonemassage!! Je moet jezelf zo nu en dan eens verwennen.

Ps morgen vroeg ga ik eindelijk foto's uploaden...ik zit nu in een globalgossip inetcafe en eindelijk kan ik dan weer eens wat uploaden! Zo be prepared!